Avenue Thomas Frissen on katu Bryssel kaupunki on Oudergem joka yhdistää Gabriel Emile Lebon Avenue by avenue Alphonse Valkeners in Woluwe-Saint-Pierre , jonka alueella katu nimeltä Avenue Hawks .
Sen pituus on noin 60 metriä.
Tämän polun pieni Auderghemin osa on noin 60 m ja Woluwe-Saint-Pierren vähintään 1000 m . Täällä sillä on toinen nimi: avenue des Éperviers .
6. huhtikuuta 1959, kunnanvaltuusto päätti antaa uudelle reitille 14–18-sodan uhrin nimen.
De straat on vernoemd naar Thomas Frissen. Hij werd op 26 maart 1882 geboren te Neerharen (Lanaken) en was dus 32 jaar oud toen de oorlog uitbrak. Documenten leren ons dat hy op 1 Augustus 1914, netto voor de oorlog uitbrak, deel uitmaakte van de santarmien vuonna Oudergem (Bryssel). Hierdoor oli hij al getraind ja beschikbaar om dienst te nemen in het leger.
Omdat Thomas Frissenin geoefend oli alttarina, mocht hij op 1. elokuuta 1914 meteen naar het front trekken. Daar hield hij het lang uit, namelijk tot huhtikuussa 1918. Hij maakte dus bijna de hele oorlog mee, tot hij een half jaar voor het einde van de gevechten sneuvelde. Zo vocht hij in totaal 44 maanden en 13 dagen aan het front, mooi bijgehouden in zijn militair dossier.
Deze lange period zorgde ervoor dat Thomas Frissen recht oli varovainen ajattelija ja 6 etupuolella, joka on edistynyt void zij die een bepaalde tijd aan het front verbleven.
Miehet kreeg ook een vergoeding tijdens de oorlog. Dit ging van 50 Belgische franken voor zij die achter het front zaten tot 75 Belgische franken voor zij die aan het front zelf verbleven. Zo verdiende Thomas Frissen voor zijn 45 maanden in total 3375 Belgische franken.
Nalatenschap van een -sotilas
Thomas Frissen stierf huhtikuussa 1918. Zoals vele liet hij hierbij een vrouw en kinderen achter, maar ook een erfenis. Deze zaak werd oven kirjoittanut akte van notoriëteit geregeld.
Zoals te lezen valt op de archieffoto oli Thomas Frissen getrouwd tapasi Elisabeth Lambregs waarmee hij een zoon, Marcel, en een dochter, Maria, had. Omdat de kinderen minderjarig waren, duidde men hun moeder als wettige voogd aan.
De achtergebleven familie kreeg echter niet zomaar de erfenis. Twee getuigen moest upottaa verklaren dat zij de enige erfgenamen waren om misbruik tegen te gaan. Joseph Caubergh en Jean Smets de getuigen van dienst in dit geval waren dat.
Deze akte oli belangrijk. Zoals de archief toontilla oli perheenjäsen Thomas Frissen recht op een aanzienlijk bedrag dat de militair had verdiend door zijn verblijf aan het front. Ook na de oorlog hadden de nazaten nog recht op giften uit het Oud-Strijdersfonds.